Humaniorum studiorum cultoribus
HUMANIORUM STUDIORUM CULTORIBUS
1
Г. А. Рачинскому
Πρόμαντις οἰκτιρμῶν τε τοῦ Πατρὀς φίλοις
πέφυκας εἰρήνης τε συντιθλιμμένοις,
αὐτὸς συνοικτείρας μέν, ἐν καιρῷ δέ πως
θεοπροπήσας εὐστόμως νέαν χάριν
σὺν τοιγαροῦν χαῖρ' ὠγαθ' ἐν Χριστῷ φίλε.
2
Φθορᾶς μὲν ἐκσιώσαντι τὸν πάλαι σπόρον,
πόνου δ’ἄίλπτον καρπὸν ἀντρίλαντί σοι
σπείρας ἀπαρχῶν αὐξίμω φέρω χάριν.
3
Δελφίδος ἑρμηνεῦ καὶ βακχευτῶν ὐποφῆτα,
ἐξ Άἴδαο δόμων ἀγκαλέσας Ἐλένην,
ἧ φάτιν ἡυμελῶς ἑλληνίδα φωνησάσης
ἔκλυες ἀνταυδᾶν καλὰ διδασκόμενος,
ὄλβιε, χαῖρε φίλει τε συνένθεον. Ἐλλάδος εἴπερ
μουσοπόλω συνερᾶν εὐχόμεθ' ἀμφοτέρω.
4
Auroram Beethovenianam
Non sine promissis reditus concedit Olympum
Vespertina Venus noctivagis sociis,